Libros e Postais para o Nadal from Biblioteca Torrente Ballester on Vimeo.
Como todos os anos por estas datas o Instituto vístese de gala para recibir o Nadal. Os alumnos do Centro, animados pola profesora de Relixión e os profesores de EPV traballaron sen descanso para presentar as súas postais ao concurso que convoca o EDLG e, A Biblioteca, únese á celebración propoñéndovos lecturas, recén chegadas, para que as gocedes nestes días de Vacacións.
Bo Nadal para tod@s e mellor Aninovo
28/11/12
25 novembro
I Concurso “Se ti non tes voz, eu teño palabras”.
A quen lle interese:
Cada día que pasa creo que teño menos vida. Vivo nun inferno permanente onde non existe a piedade para a miña alma. Sinto medrar o medo e as angustias dun final que descoñezo, son unha boneca rota en metade dun océano de novas “Barbies”, sobrevivo quieta e soa ao borde da loucura. Non podo evitar ter medo do meu futuro, nunca pensei en escapar ata agora, coa miña cara magoada dos golpes dese insensato. Pode que esta sexa a última carta que escriba, pode que a miña inesperada fuga non saia coa precisión do previsto. Teño que intentalo. Non podo ficar nesta casa cunha persoa que non me quere, ter medo de relacionarme con calquera para que non me golpeen máis. Síntome perdida. Asustada. Agora mesmo necesito un cachiño de terra onde aferrarme coa seguridade que nunca tiven. Levo catro días sen derramar bágoa ningunha, o meu maior récord.
Estou segura de que esta é tan só unha historia máis, que se alguén dá con esta carta non cambiará o que millóns de mulleres sofren e teñen sufrido cada minuto da súa existencia. Eu sei coa certeza do maior sabio do mundo o que se sente: cando o primeiro golpe chega, culpabilízaste. Cando un tempo despois os golpes se repíten, non podes crelo, é remotamente imposible. Comezas a desculpar todas as accións de quen te maltrata. O que vén despois é o peor. Decátaste de que non te quere e intentas remedialo por todos os medios posibles. Tamén sei con certeza que esta é a última fase que ocorre sempre, a continuación hai dúas opcións: a total ignorancia e a fuxida. As miñas maletas descansan na porta da entrada. Non tiven o valor de denuncialo, porque o quixen, e, ás veces, cando recupero os recordos do pasado, quéroo.
Sempre estiven equivocada e non o puiden ver. Eu non sei a razón de por que seguín apostando por el. Supoño que cando alguén se namora perde o sentidiño.
Rapazas, nenas, mulleres e señoras do mundo: non deixedes que ninguén sexa o dono da vosa vida. Sodes como sodes e ninguén ten dereito a controlarvos. Se confiades en min, marcharemos xuntas; ficaremos nun lugar onde ninguén nos moleste e prométovos que sempre coidaremos as unhas das outras e que nunca voltaremos a sentirnos soas. Temos unha historia en común que sempre nos unirá cun fío de quilómetros.
Tan só o amor cura. A rabia, o sentimento de culpa e o medo só conseguen afastarte das túas verdadeiras capacidades. Non pechedes os vosos corazóns, amade e deixarvos amar por alguén que o faga de verdade. Non pechedes o libro, só pasade páxina, aínda que custe.
Quérovos, miñas princesas. Demostrade que nós tamén podemos levantar a voz e berrar. E se a algunha lle falta a voz, a nós sóbrannos palabras.
Asinado: Unha valente máis.
Autora: Yolanda García Ferradás 3º de ESO
2º Premio
Avignon, rue de la Carreterie.
36003
Luns, 27 de outubro do 2010
Querida mamá:
Escríboche esta carta para informarte de que por fin, despois de moitos esforzos, rematei os estudos e de que me contrataron nunha empresa como avogada; mais a verdadeira razón pola que estou tan contenta é porque vou poder levar o caso polo que dende hai cinco anos estás no cárcere.
Onte lin no xornal que encarceraran un home, un HOME, mamá, por abusar sexualmente da súa filla e por mallar na súa muller. A nena tiña tan só quince anos e, segundo se explicaba no xornal, levaba aturando que o seu pai a violase desde os trece, e vendo como mallaba na súa nai dende os sete.
Eu lévote vendo sufrir dende que teño catro anos, e sempre pensei que era culpa túa, tanto polo que dicía o meu pai, como polo que no colexio me dicían que contaban as leis; foi por iso polo que me decidín a estudar dereito, e foi por iso tamén polo que te animei a denunciar, sen pensar nas consecuencias.
Dende que te encarceraron "por denunciar os malos tratos do teu marido e por facer algo que provocase que el che pegase" , non parei de pensar que era culpa miña por animarte a denunciar...
Durante estes catro anos non pensei noutra cousa que non fose sacarte do cárcere e conseguir que viñeses vivir comigo a Francia. Co soldo que agora gaño pagarei a túa fianza, mercarei unha casa na que poidamos vivir as dúas, e o día do xuízo conseguirei que os xuíces te recoñezan como inocente e que metan a papá no caldeiro. vaia se o conseguirei! Por Deus que o vou conseguir!
E sabes por que?
Porque así empezará o proceso polo cal seremos recoñecidas como seres humanos, poderemos saír soas á rúa sen ter que estar acompañadas dun home da nosa familia, poderemos ensinar o pelo, poderemos denunciar as violacións e os malos tratos sen medo a sermos castigadas; pero sobre todo, mamá, sobe todo, fareino porque te quero.
Con moitísimo amor,
A túa filla.
Autora: Marta Gómez Martín, 4º de ESO
.
21/11/12
Concurso de postais de Nadal
Como en anos anteriores ao chegar estas datas o EDLG , o Departamento de Relixión e o Equipo de Biblioteca do Centro convocan o Concurso de Postais de Nadal; esperamos, coma sempre, moita participación.
Haberá premios para os gañadores.
Ánimo e, a debuxar!
8/11/12
18/9/12
Benvida
Desexámosvos un moi bo comezo de curso
23/6/12
Boas vacacións
Dende o EDL desexámosvos un feliz verán.
28/5/12
Máis premios no ben veñas, maio 2012
O sábado, a partir das 17.30, no Pazo da Cultura, concorreron varios grupos musicais para presentarnos as súas composicións.
Estas actuacións formaban parte dos concursos propostos polos equipos de dinamización dos institutos de Pontevedra para o certame do Ben veñas, maio.
No apartado musical, o grupo VORTEX do IES TORRENTE BALLESTER recibiu o primeiro premio coa interpretación de "Miña luz" letra e música propia e "A Fala" música propia letra de Eduardo Pondal.
Tamén o terceiro premio recaeu nos nosos alumnos, que formaban parte de OS JARABULLOS.
Ademais, ao remate das actuacións entregáronse os premios aos alumnos gañadores dos outros concursos.
En narrativa curta na categoría A, dúas alumnas do Torrente Ballester recibiron o primeiro e segundo premio, son respectivamente: Aldara Otero e Tania Broullón. O segundo premio de narrativa, categoría B, levouno Cintia Cabada, tamén do noso centro. En banda deseñada, na categoría A, o primeiro premio foi para os nosos alumnos: os irmáns Gestido.
25/5/12
A escritora Iria Morgade visita a Biblioteca
A nosa antiga alumna Iria Morgade vén de gañar un premio literario coa súa primeira novela "Verbas no Ar"
De forma moi xenerosa quixo falarlles a os nosos alumnos o que para ela representa escribir.
O feito de atoparse cunha escritora nova , case unha compañeira, foi moi atractivo; fixéronlle numerosas preguntas sobre a temática, como foi o proceso dende que pensou na obra ata que a rematou.....E animounos a todos a que se atrevan a presentarse a concursos como fixo ela xa dende os seus tempos no Instituto, pero sobre todo a seguir lendo e a escribir.
2/5/12
Ben veñas maio
Velaí os gañadores:
BANDA DESEÑADA
Categoría A
1º premio: HÉCTOR E GABRIEL GESTIDO HERVÉS 2º de ESO
NARRATIVA
Categoría A
1º premio: ALDARA OTERO 3º de ESO
2º premio: TANIA BROULLÓN 3º de ESO
Categoría B
2º premio: CINTIA CABADA 4º de ESO
Parabéns aos galardoados!!!!
Xa sabedes o próximo sábado 26 de Maio as 17,30 pasade polo Auditorio de Pontevedra para recoller os vosos agasallos
26/4/12
13/3/12
12 máis 1
Hoxe, martes e trece fomos visitar o Salón do libro de Pontevedra, resultou moi ben pois "Mofa e Befa" agasalláronnos cunha representación teatral xenial, rimos moito con eles, logo poidemos visitar a exposición onde vimos o resultado do traballo de moitos rapaces, todos estupendos, e o noso tamén quedou moi ben no medio de todos.
10/2/12
6/1/12
Un adeus sentido
No día de onte este insigne galego deixounos aos 91 anos de idade pero:
"Díaz Pardo non morreu, porque a súa obra está en todas as esquinas de Galicia, nas tendas que hai por todo o mundo de Sargadelos, no Parlamento, coa vidireira que preside o hemiciclo, na Biblioteca de Galicia, nos nosos xenes, na nosa forma de enfocar a vida," dixo o presidente galego, que destacou a modestia , a coherencia e a amabilidade de Díaz Pardo.
Manolo Rivas di lembrando a Isaac.
" Era tan pouco egoista, ou sexa, ególatra, que iso fai que un o vexa como alguén especialmente grande. Mesmo fisicamente era un home miúdo, que ás veces só comía unha mazá e un café expresso. Iso faicho ver como un Gulliver, un pequeno grande home que en moitas ocasións tivo que verllas cos liliputianos.
Foi un home do Renacemento que constrúe en Galicia a utopía da Bauhaus. Un pioneiro no ambiental, pois Sargadelos está construído con criterios de aforro enerxético. No campo da memoria, malia que era amable de trato, mostrouse irredutible (...) Era o último reduto".
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
