Unha batalla moi orixinal

"REVOLT OF THE MOUSES"
Este curto de animación trasládanos a un campo de batalla imaxinario no que se enfrontan “ratos” de ordenador, contra os lapis, gomas, e sacapuntas de toda a vida e pon de manifesto o feito de que empregamos cada vez máis os ratos de computador, en detrimento destes últimos.

Estes trebellos parecen condenados a unha lenta extinción, pero na parte final......
Queres saber o que pasa ?

Entra na curtametraxe

Os romanos deixáronnos esta marabilla

A Torre de Hércules, Patrimonio da Humanidade

View more documents from chusinita.

A Letanía de Galicia / 1968 ( Uxío Novoneyra)

Algúns libros de NOVONEYRA

LETRAS GALEGAS 2010

Este ano o día das Letras Galegas está dedicado ao poeta do Caurel, Uxío Novoneyra.

Na súa obra, este escritor, debuxou como poucos as paisaxes e a vida da súa terra natal. Con moi poucas palabras era quen de mergullarnos na foresta do Caurel.

OS EIDOS é unha da súas obras máis coñecidas e podemos dicir que marca un antes e un despois na poesía galega xa que rompe co localismo e costumismo de Rosalía ou Castelao en favor do intimismo .

Inda que é eminentemente poeta , tamén ten algunhas obras de narrativa pensada para os máis novos como:

"O cubil do xabarín" , "Ilda, o lobo, o corzo e o xabarín" ou
" Gorgorín e Cabezón"

Velaí unha pequena mostra da súa poesía:


Terras outas e soias!
Serras longas mouras!
Eu son esta coor de soedá
Ancares soñados co lonxe!
Penas de Marco de Meio Mundo en ringuileira do
Candedo ás Moás!
Alto da Lucenza Formigueiros Montouto Pía-Páxaro
Tesos cumes do Courel! Pobos probes
Ardidos de tristura mouros de queimados!
Lor ruxindo polo val pecho!
Ucedo e ucedo!
Fontiñas outas
penedos
carrozos escuros
fragas agros soutos e devesas! Labregos e pastoras
que soio vistes
istes tesos e máis estes vales!
Aturula a curuxa e canta o cuco
Medindo o tempo quedo que se para na cor e tornándose
Contra un ven cravarse no sitio onde máis se sinte!
Serra aberta (Os eidos 2)

O MAGOSTO

O magosto é unha festa tradicional galega que se celebra no mes de novembro e que ten como principais elementos a castaña e o lume.

Nos pobos galegos era tradicional que os mozos e mozas saísen en grupos á "rebusca" de castañas para logo xuntarse e asalas nunha fogueira.

Era común emborrallar a cara cos restos da fogueira, saltar as fornallas xa que trae sorte así como realizar diferentes xogos tradicionais, contar contos e cantar cancións populares ao redor do lume.

Aprovéitase tamén a ocasión para a degustación do viño novo da colleita.

Este costume que se perdera en moitos lugares da nosa xeografía, grazas ao bo facer de numerosos colectivos veciñais e asociacións culturais, volveuse a recuperar .

Algunhas cantigas:

Acabáronse as vendimas

aí veñen as esfolladas

para comer coas nenas

catro castañas asadas

Santo que estás no canizo
bota castañas embaixo
que anque non teño mandil,

apáñochas co refaixo

As castañas son castañas,

os ourizos son ourizos;

os ollos da túa cara,

para min son dous feitizos

O Samaín

Na noite do 31 de Outubro os Celtas celebraban a fin a colleita cunha festa que remataba coa noite dos "espíritos".
Baleiraban cabezas de nabos grandes, posteriormente cabazas, nas que metían candeas, tamén preparaban comida dabonda para que as ánimas dos seús finados poidesen comer e quentarse ao carón das lareiras nesa noite na que se lles abrían as portas entre este mundo e o máis aló.
Vídeo atopado en Youtube con música de Mamá Cabra e feito pola Biblioteca Mestres Goldar